Το ποσοστό τους υπολογίζεται στο 1% του γενικού πληθυσμού. Ελαφρώς υψηλότερο είναι, όμως, στα ανώτερα κλιμάκια της εξουσίας – ενδεχομένως γιατί απολαμβάνουν την αίσθηση δύναμης που τα συνοδεύει και δεν δυσκολεύονται καθόλου να πάρουν σκληρές αποφάσεις.
Μια φορά κι έναν καιρό πίστευα ότι σε όλους τους ανθρώπους, ακόμα και σε εκείνους που έχουν διαπράξει ειδεχθή εγκλήματα, υπάρχουν ψήγματα καλοσύνης, συμπόνοιας και πως αν ήμασταν αρκετά υπομονετικοί και οξυδερκείς θα μπορούσαμε να εντοπίσουμε, και να τους αποδώσουμε, κάποιο ελαφρυντικό, αν όχι δικαιολογία, για τις πράξεις τους – όπως ένα τραυματικό γεγονός στην παιδική ηλικία τους.
Μέχρι που διάβασα για την ψυχοπάθεια: μια κατάσταση που εκτιμάται ότι εντοπίζεται στο 1% του γενικού πληθυσμού και η οποία χαρακτηρίζεται από την απουσία ενσυναίσθησης και, γενικά, την άμβλυνση των συναισθημάτων – ψυχρότητα, συναισθηματική αποστασιοποίηση και χειριστικότητα.
Διαβάστε ολόκληρο το όρθρο εδώ